Estudos de Onomástica Galega VII. A onomástica literaria
Descargas
Categorías
Detalles sobre esta monografía
Formato (01)
ISBN-13 (15)
Número de depósito legal (17)
Data de publicación (11)
Resumo
“Nomes feridos” que designan lugares en poemas sobre as agresións ao medio natural e catástrofes ecolóxicas. Nomes propios como Rosa, a de “Nasín cando as prantas nasen”, a nai aleitadora de “Ora, meu meniño, ora” ou a “Queridiña dos meus ollos” de Rosalía de Castro; alcumes das cantigas medievais que reforzan o ánimo satírico; nomes das lendas troianas que deixaron pegada na Gallaecia ou antropónimos que marcan o rumbo dos protagonistas dunha novela. No porqué de todos eles, e de moitos outros, no seu valor e significado profundou a VII edición da Xornada de Onomástica de Pontevedra. Esta publicación pretende ser un punto de partida para as reflexións sobre a onomástica literaria continuaren a daren tan bos froitos coma estes.
Capítulos
-
Limiar
-
A onomástica na obra de Rosalía de Castro: algúns principios e perfís
-
Seguirán falando os nomes a voces. Toponimia e ecopoesía na literatura galega
-
Onomástica literaria en Galicia. 1. Media ducia de nomes artúricos femininos
-
A poética dos nomes. Funcionalidades da onomástica na poesía profana galego-portuguesa
-
O misterio do nome: etimoloxía e alegoría nas lendas de Troia
-
A literatura no mapa: a onomástica como identidade
-
Escoller nomes propios
-
Os nomes da ecuación
-
Os nomes importan
-
Debate